-
1 singularis
singŭlāris, e, adj. [singuli].I.Lit.A.In gen., one by one, one at a time, alone, single, solitary; alone of its kind, singular (class.;B.syn.: unus, unicus): non singulare nec solivagum genus (sc. homines),
i. e. solitary, Cic. Rep. 1, 25, 39:hostes ubi ex litore aliquos singulares ex navi egredientes conspexerant,
Caes. B. G. 4, 26:homo,
id. ib. 7, 8, 3; so,homo (with privatus, and opp. isti conquisiti coloni),
Cic. Agr. 2, 35, 97:singularis mundus atque unigena,
id. Univ. 4 med.:praeconium Dei singularis facere,
Lact. 4, 4, 8; cf. Cic. Ac. 1, 7, 26:natus,
Plin. 28, 10, 42, § 153:herba (opp. fruticosa),
id. 27, 9, 55, § 78: singularis ferus, a wild boar (hence, Fr. sanglier), Vulg. Psa. 79, 14:hominem dominandi cupidum aut imperii singularis,
sole command, exclusive dominion, Cic. Rep. 1, 33, 50; so,singulare imperium et potestas regia,
id. ib. 2, 9, 15:sunt quaedam in te singularia... quaedam tibi cum multis communia,
id. Verr. 2, 3, 88, § 206:singulare beneficium (opp. commune officium civium),
id. Fam. 1, 9, 4:odium (opp. communis invidia),
id. Sull. 1, 1:quam invisa sit singularis potentia et miseranda vita,
Nep. Dion, 9, 5:pugna,
Macr. S. 5, 2:si quando quid secreto agere proposuisset, erat illi locus in edito singularis,
particular, separate, Suet. Aug. 72.—In partic.1.In gram., of or belonging to unity, singular:2.singularis casus,
Varr. L. L. 7, § 33 Müll.;10, § 54 ib.: numerus,
Quint. 1, 5, 42; 1, 6, 25; 8, 3, 20; Gell. 19, 8, 13:nominativus,
Quint. 1, 6, 14:genitivus,
id. 1, 6, 26 et saep. —Also absol., the singular number:alii dicunt in singulari hac ovi et avi, alii hac ove et ave,
Varr. L. L. 8, § 66 Müll.; Quint. 8, 6, 28; 4, 5, 25 al.—In milit lang., subst.: singŭlāris, is, m.a.In gen., an orderly man (ordonance), assigned to officers of all kinds and ranks for executing their orders (called apparitor, Lampr. Alex. Sev. 52):b.SINGVLARIS COS (consulis),
Inscr. Orell. 2003; cf. ib. 3529 sq.; 3591; 6771 al.—Esp., under the emperors, equites singulares Augusti, or only equites singulares, a select horse body-guard (selected from barbarous nations, as Bessi, Thraces, Bæti, etc.), Tac. H. 4, 70; Hyg. m. c. §§ 23 and 30; Inscr. Grut. 1041, 12 al.; cf. on the Singulares, Henzen, Sugli Equiti Singolari, Roma, 1850; Becker, Antiq. tom. 3, pass. 2, p. 387 sq.—3.In the time of the later emperors, singulares, a kind of imperial clerks, sent into the provinces, Cod. Just. 1, 27, 1, § 8; cf. Lyd. Meg. 3, 7.—II.Trop., singular, unique, matchless, unparalleled, extraordinary, remarkable (syn.: unicus, eximius, praestans;1. a.very freq. both in a good and in a bad sense): Aristoteles meo judicio in philosophiā prope singularis,
Cic. Ac. 2, 43, 132:Cato, summus et singularis vir,
id. Brut. 85, 293:vir ingenii naturā praestans, singularis perfectusque undique,
Quint. 12, 1, 25; so,homines ingenio atque animo,
Cic. Div. 2, 47, 97:adulescens,
Plin. Ep. 7, 24, 2.—Of things:Antonii incredibilis quaedam et prope singularis et divina vis ingenii videtur,
Cic. de Or. 1, 38, 172:singularis eximiaque virtus,
id. Imp. Pomp. 1, 3; so,singularis et incredibilis virtus,
id. Att. 14, 15, 3; cf. id. Fam. 1, 9, 4:integritas atque innocentia singularis,
id. Div. in Caecil. 9, 27:Treviri, quorum inter Gallos virtutis opinio est singularis,
Caes. B. G. 2, 24:Pompeius gratias tibi agit singulares,
Cic. Fam. 13, 41, 1; cf.:mihi gratias egistis singularibus verbis,
id. Cat. 4, 3:fides,
Nep. Att. 4:singulare omnium saeculorum exemplum,
Just. 2, 4, 6.—In a bad sense:nequitia ac turpitudo singularis,
Cic. Verr. 2, 3, 44, § 106; so,nequitia,
id. ib. 2, 2, 54, § 134; id. Fin. 5, 20, 56:impudentia,
id. Verr. 2, 2, 7, § 18: audacia (with scelus incredibile), id. Fragm. ap. Quint. 4, 2, 105:singularis et nefaria crudelitas,
Caes. B. G. 7, 77.— Hence, adv.: singŭlārĭter ( singlā-rĭter, Lucr. 6, 1067).In gen. (ante- and post-class.):b.quae memorare queam inter se singlariter apta, Lucr. l. l. Munro (Lachm. singillariter): a juventā singulariter sedens,
apart, separately, Paul. Nol. Carm. 21, 727.—In partic. (acc. to I. B. 1.), in the singular number:2.quod pluralia singulariter et singularia pluraliter efferuntur,
Quint. 1, 5, 16; 1, 7, 18; 9, 3, 20:dici,
Gell. 19, 8, 12; Dig. 27, 6, 1 al.—(Acc. to II.) Particularly, exceedingly:aliquem diligere,
Cic. Verr. 2, 2, 47, § 117:et miror et diligo,
Plin. Ep. 1, 22, 1:amo,
id. ib. 4, 15, 1. -
2 singularitas
singŭlārĭtas, ātis, f. [singularis].I.In gen., a being alone or single, singleness (post-class.), Tert. adv. Valent. 37; id. Anim. 13; id. Exhort. ad Cast. 1; Salv. Cont. Avar. 7, p. 70.—II.In partic., in gram., the singular number, Charis. p. 72 P.—III.In arithmetic, unity, the number one:singularitas omnibus mensura communis,
Mart. Cap. 7, §§ 750 and 774. -
3 singuli
singŭli, ae, a (in sing. only ante- and post-class.; v. infra), num. distr. adj. [cf. simul, v. simplex].I.One to each, separate, single (opp. universi;b.for syn. cf.: privus, unusquisque): vini in culleos singulos quadragenae et singulae urnae dabuntur,
Cato, R. R. 148, 1:ut ad denas capras singulos parent hircos,
Varr. R. R. 2, 3 fin.:binae singulis quae datae nobis ancillae,
Plaut. Poen. 1, 2, 12:describebat censores binos in singulas civitates,
Cic. Verr. 2, 2, 53, § 133:duodena describit in singulos homines jugera,
id. Agr. 2, 31, 85:filiae singulos filios parvos habentes,
each one a boy, Liv. 40, 4, 2:croci, myrrhae, singulorum (tantum), etc.,
of each, Cels. 6, 11:singuli singulorum deorum sacerdotes,
a priest to each god, Cic. Leg. 2, 12, 29:quos ex omni copiā singuli singulos delegerant,
Caes. B. G. 1, 48; 2, 20:si singuli singulos aggressuri fueritis,
Liv. 6, 18, 6 et saep.— Sing.:nummo singulo multabatur (for which, shortly before: poena erat nummus unus sestertius),
Gell. 18, 13, 6.—In dies singulos, adverb., from day to day, every day, daily; cottidie vel potius in dies singulos breviores litteras ad te mitto, Cic. Att. 5, 7, 1:II.crescit in dies singulos hostium numerus,
id. Cat. 1, 2, 5; id. Att. 2, 22, 3.—In gen., single, separate, individual:populus rationi (obtemperare debet), nos singuli populo,
Varr. L. L. 9, § 6 Müll.:honestius eum (agrum) vos universi quam singuli possideretis,
Cic. Agr. 2, 31, 85:antepono singulis (generibus rei publicae) illud, quod conflatum fuerit ex omnibus,
id. Rep. 1, 35, 54:refert, qui audiant... frequentes an pauci an singuli,
id. de Or. 3, 55, 211:ut conquisitores singuli in subsellia Eant,
Plaut. Am. prol. 65:singulorum dominatus,
Cic. Rep. 1, 39, 61; 1, 40, 63; 2, 1, 2 et saep.:proderit per se ipsum secedere: meliores erimus singuli,
alone, Sen. Ot. Sap. 1, 1 (id. Vit. Beat. 28, 2):quod est miserrimum, numquam sumus singuli,
id. Q. N. 4, § 2 praef. — Sing. (for the class. unus or singularis):attat singulum video vestigium,
a single trace, Plaut. Cist. 4, 2, 34:de caelo et tritico non infitias eo, quin singulo semper numero dicenda sint,
in the singular number, Gell. 19, 8, 5: semel unum singulum est, Varr. ap. Non. p. 171, 20 al.; cf. Mart. Cap. 3, § 325. -
4 simplex
simplex, ĭcis (abl., regul. simplici;I.simplice,
Lucr. 1, 1013), adj. [sim-; cf. Sanscr. sam, Gr. hama, with Lat. sin-guli, semel, sem-per; and plico].In gen., simple, plain, uncompounded, unmixed, = haplous (cf.:II.sincerus, purus): aut simplex est natura animantis, ut vel terrena sit, vel ignea, etc.... aut concreta est ex pluribus naturis,
Cic. N. D. 3, 14, 34:natura (opp. mixta, conexa, etc.),
Lucr. 3, 231; Cic. N. D. 2, 11, 29; id. Sen. 21, 78:si unum ac simplex (genus inperii) probandum sit, regium probem,
id. Rep. 1, 35, 54; cf. id. ib. 2, 23, 43:finis bonorum, qui simplex esse debet, ex dissimillimis rebus misceri et temperari potest,
id. Off. 3, 33, 119:(comoedia) Duplex quae ex argumento facta'st simplici,
Ter. Heaut. prol. 6:(auditus) iter simplex et directum (opp. flexuosum),
Cic. N. D. 2, 57, 144:simplex est manere, illud (in Hispaniam ire) anceps,
free from risk, id. Att. 12, 7, 1:unum est et simplex aurium judicium,
free from complication, id. Font. 10, 22 (6, 12):necessitudines,
unqualified, absolute, id. Inv. 2, 57, 171; cf.:simplex officium atque una est bonorum omnium causa,
id. Sull. 3, 9:nihil simplici in genere omnibus ex partibus perfectum natura expolivit,
id. Inv. 2, 1, 3:res aperta ac simplex,
id. Caecin. 2, 5:ratio veritatis,
id. de Or. 1, 53, 229; Quint. 8, 3, 87:decem regii lembi simplici ordine intrarunt urbem,
i. e. one by one, Liv. 44, 12, 6; Tac. H. 5, 23; cf.: simplici directā acie, simplicibus ordinibus, single, Auct. B. Alex. 37, 3 sq.:acies,
id. B. Afr. 13, 2:simplex acies media, cornibus duplex,
id. ib. 59, 2:simplici caule,
Plin. 25, 7, 36, § 74: cum in eo ne simplici quidem genere mortis contenti inimici fuissent, i. e. not with his simple death, but must have torture, Liv. 40, 24, 8:qui necem suam per venenum inimicis promiserat, non gravius quam simplici morte puniit,
Suet. Caes. 74:qui proculcari nepotem, quam simplici morte interfici maluit,
Just. 44, 4, 4 al.:nec via mortis erat simplex,
they died in various ways, Verg. G. 3, 482; cf.:ne simplici quidem morte moriebantur, Sall. ap. Serv. ad Verg. l. l. (H. 3, 25 Dietsch ad loc.): nec modus inserere atque oculos inponere simplex,
Verg. G. 2, 73:vulnus,
Ov. M. 6, 254:(tibia) tenuis simplexque foramine pauco,
Hor. A. P. 203:simplici myrto nihil allabores,
id. C. 1, 38, 5:esca,
id. S. 2, 2, 73:jus,
id. ib. 2, 4, 64:cibus,
Plin. 11, 53, 117, § 282:aqua,
Ov. Am. 2, 6, 32; Tac. G. 23:arces dejecit plus vice simplici,
more than once, Hor. C. 4, 14, 13:verba,
uncompounded, Quint. 1, 5, 3:voces,
id. 1, 5, 65; but: ornatus verborum duplex, unus simplicium, alius conlocatorum, single, Cic. Or. 24, 80; cf.:quaedam sunt in rebus simplicia, quaedam complicata,
id. Fat. 13, 30.— Comp.:quantitas simplicior,
Quint. 11, 3, 15.— Sup.:ex simplicissimā quāque materiā (opp. multiplex),
Quint. 10, 5, 10:res,
id. 10, 2, 10.—In partic., simple in a moral sense, without dissimulation, open, frank, straightforward, direct, guileless, artless, honest, sincere, ingenuous, etc. (cf. candidus).—Of persons:2.cum de viro bono quaeritur, quem apertum et simplicem volumus esse, non sunt in disputando vafri, non veteratores, non malitiosi,
Cic. Rep. 3, 16, 26; id. Off. 1, 19, 63:simplicem et communem et consentientem... eligi par est (opp. multiplex ingenium et tortuosum),
id. Lael. 18, 65; id. Ac. 2, 35, 112:tuum hominis simplicis pectus vidimus,
id. Phil. 2, 43, 111; Liv. 24, 10; Hor. S. 1, 3, 52; 2, 2, 68; id. C. 2, 8, 14; Ov. H. 12, 90; 16, 285:credebant simplices ac religiosi homines,
Liv. 24, 10, 6.—Of things:fidelis et simplex et fautrix suorum regio,
Cic. Planc. 9, 22:animal sine fraude dolisque, Innocuum, simplex,
Ov. M. 15, 121: animus, Matius ap. Cic. Fam. 11, 28, 8:nihil simplex, nihil sincerum,
Cic. Att. 10, 6, 2:virtus,
Vell. 2, 129, 1:verba,
Suet. Tib. 61:cogitationes,
Tac. G. 22.— Comp.:simplicior quis,
too straightforward, too blunt, Hor. S. 1, 3, 63.— Sup.:simplicissimi omnium habentur iracundi,
Sen. Ira, 2, 16, 3:dux,
Vell. 2, 116, 4:mens,
Petr. 101, 3.—Hence, adv.: simplĭcĭter (acc. to I.), simply, plainly, straightforwardly, naturally, directly, utterly, without reserve, = haplôs:quorum (verborum) primum nobis ratio simpliciter videnda est, deinde conjuncte,
Cic. de Or. 3, 37, 149:quaedam genera causarum simpliciter ex suā vi considerantur,
id. Inv. 2, 33, 102:ipsa inventa exponentur simpliciter sine ullā exornatione,
id. ib. 2, 3, 11:locuti sunt simpliciter et splendide,
id. de Or. 2, 16, 68:aut simpliciter quaeritur aut comparate,
id. Top. 22, 84:si est simpliciter breviterque dicendum,
id. Off. 2, 9, 31; so (with breviter) id. Arch. 12, 32:illud nomen simpliciter positum, hoc ad aliquid esse,
Quint. 1, 6, 13:frondes Simpliciter positae, scaena sine arte fuit,
Ov. A. A. 1, 106; Tac. G. 5; cf. comp.:brevius ac simplicius tradi,
Quint. 8, prooem. §1: ignorare se dixit, quidnam perplexi sua legatio haberet, cum simpliciter ad amicitiam petendam venissent,
simply, purely, only, Liv. 34, 57, 6:quidam ludere eum simpliciter, quidam haud dubie insanire, aiebant,
merely, only, id. 41, 20, 4:Cyrenaica philosophia, quam ille et ejus posteri simpliciter defenderunt,
Cic. de Or. 3, 17, 62:in sententiā simpliciter e re publicā ferendā,
id. Red. ad Quir. 10, 24 B. and K.— Comp.:molluscum simplicius sparsum,
Plin. 16, 16, 27, § 68.—(Acc. to II.) Plainly, openly, frankly, artlessly, ingenuously, uprightly, honestly, candidly: simpliciter et candide, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 6, 1:3.simpliciter scripserat quae sentiebat,
Curt. 7, 2, 36:simpliciter et libere (opp. dissimulanter et furtim),
Plin. Ep. 1, 13, 2:simpliciter et palam lusit,
Suet. Aug. 71:me amice simpliciterque reprehenderent,
Plin. Ep. 5, 3, 1:qui se simpliciter credunt amicis,
id. ib. 6, 22, 1.— Comp.:simultates simplicius nutrire (opp. callide),
Tac. H. 3, 53 fin.:quo simplicius tibi confitebor,
Plin. Ep. 5, 19, 1; Quint. 1, 13, 2; Tac. H. 3, 53. — Sup.:simplicissime loqui,
Tac. H. 1, 15 fin. — -
5 numerus
I.Lit.A.In gen.:B.illi octo cursus septem efficiunt distinctos intervallis sonos: qui numerus rerum omnium fere nodus est,
Cic. Rep. 6, 18, 18; cf. Macr. Somn. Scip. 1, 6:duo hi numeri,
Cic. Rep. 6, 12, 12:consummare perfectissimum numerum, quem novem novies multiplicata componunt,
Sen. Ep. 58:numerumque referri Jussit,
that their number should be counted, Verg. E. 6, 85; cf.: numerus argenteorum facilior usui est, the counting, reckoning. Tac. G. 5 fin.: sed neque quam multae species, nec nomina quae sint Est numerus;neque enim numero conprendere refert,
cannot be counted, Verg. G. 2, 104:eorumque nummorum vis et potestas non in numero erat, sed in pondere,
Gai. Inst. 1, 122.—In partic.1.A certain collective quantity, a body, number of persons or things: tunc deinceps proximi cujusque collegii... in sortem coicerentur, quoad is numerus effectus esset, quem ad numerum in provincias mitti oporteret, S. C. ap. Cic. Fam. 8, 8, 8:2.haec in Aeduorum finibus recensebantur numerusque inibatur,
Caes. B. G. 7, 76; Liv. 38, 22:eum clavum, quia rarae per ea tempora litterae erant, notam numeri annorum fuisse ferunt,
Liv. 7, 3:Pompilius ad pristinum numerum duo augures addidit,
Cic. Rep. 2, 14, 26:haec enim sunt tria numero,
in number, altogether, id. de Or. 2, 28, 121:classis mille numero navium,
id. Verr. 2, 1, 18, § 48:oppida sua omnia, numero ad duodecim, incendunt,
Caes. B. G. 1, 5:ad duorum milium numero ex Pompeianis cecidisse reperiebamus,
id. B. C. 3, 53: reliqui omnes, numero quadraginta, interfecti, Sall [p. 1226] J. 53, 4; cf. id. ib. 93, 8:cum magnus piratarum numerus deesset,
Cic. Verr. 2, 5, 28, § 72:ad eorum numerum,
to the full number of them, id. ib. 2, 5, 28, § 73; id. Q. Fr. 2, 13; Caes. B. G. 5, 20:si naves suum numerum haberent,
Cic. Verr. 2, 5, 51, § 133:supra numerum,
superfluous, Suet. Ner. 15; id. Claud. 25:magnus numerus frumenti,
a great quantity, Cic. Verr. 2, 2, 72, § 176; cf. id. Planc. 26, 64; Caes. B. C. 2, 18:vini,
Cic. Phil. 2, 28, 66; so without an adj., like the Engl. number, for a great number:est (in eādem provinciā) numerus civium Romanorum atque hominum honestissimorum,
id. Font. 5, 13 (1, 3):plures numero tuti,
Tac. A. 14, 49 fin.:sed illos Defendit numerus,
Juv. 2, 46; cf. Verg. E. 7, 52:latet in numero virtus,
Sil. 1, 323.—In plur.: numeri, the mathematics, astronomy:3.ut a sacerdotibus barbaris numeros et caelestia acciperet,
Cic. Fin. 5, 29, 87:Thales hoc etiam numeris inquirit et astris,
Sid. 15, 79:numerisque sequentibus astra,
Stat. Th. 4, 411. —Rarely in sing., Claud. Cons. Mall. 130.—In milit. lang., a division of the army, a troop, band (post-Aug.):4.sparsi per provinciam numeri,
Tac. Agr. 18; cf.:plena urbs exercitu insolito: multi ad hoc numeri e Germaniā ac Britanniā,
id. H. 1, 6:nondum distributi in numeros erant,
Plin. Ep. 10, 29 (38), 2:revocare ad officium numeros,
Suet. Vesp. 6:militares numeri,
cohorts, Amm. 14, 7, 19:in numeris esse,
to be enrolled, Dig. 29, 1, 43; cf. ib. 29, 1, 38; Claud. Epith. Pall. et Celer. 86; Inscr. Grut. 1096. —Like the Gr. arithmos, a mere number, opp. to quality, worth:5.nos numerus sumus et fruges consumere nati,
we are mere numbers, ciphers, Hor. Ep. 1, 2, 27; cf. Juv. 2, 46 supra.—In gram., a number (singular, plural, dual), Varr. L. L. 9, § 65 sq. Müll.; Quint. 1, 4, 27; 1, 5, 42; 47; 1, 6, 25 et saep. —C.Transf., poet., dice (marked with numbers):II.seu ludet numerosque manu jactabit eburnos,
Ov. A. A. 2, 203:et modo tres jactet numeros,
id. ib. 3, 355; cf. Suet. Tib. 14, 2.—Trop., number, rank, place, position, estimation, relation, class, category (cf.:B.nomen, locus, in loco, in vicem): me adscribe talem (i. e. talium) in numerum,
Cic. Phil. 2, 13, 33:in illo antiquorum hominum numero reponi,
id. Verr. 2, 3, 90, § 210:in deorum numero haberi,
id. N. D. 3, 19, 48:reponere,
id. ib. 3, 3, 21:referre,
id. ib. 3, 1, 12:numero beatorum aliquem eximere,
Hor. C, 2, 2, 18:si quo in numero illud, quod per similitudinem affertur, et quo in loco illud, cujus causā affertur, haberi conveniat, ostendetur,
Cic. Inv. 2, 50, 151; id. Verr. 2, 2, 54, § 134:ex hoc numero hunc esse,
id. Arch. 7, 16:parentis numero alicui esse,
id. Div. in Caecil. 19, 61 sq.:in hostium numero habere aliquem,
Caes. B. G. 1, 28:ducere in numero hostium,
id. ib. 6, 32:hujus originis apud veteres numerus erat exilis,
Amm. 23, 6, 35: in numero esse, to be of the number of, to be reckoned among, to be any thing, Lucr. 5, 180:Q. Aelius Tubero fuit illo tempore nullo in oratorum numero,
Cic. Brut. 31, 117:sine actione summus orator esse in numero nullo potest,
id. de Or. 3, 56, 213:quo sunt in numero Curiosolites, etc.,
Caes. B. G. 7, 75, 4; 3, 7, 2; Nep. Att. 1, 4:quo in numero ego sum,
Cic. Fam. 13, 23, 1; Caes. B. C. 2, 44, 3; 3, 53, 2:qui in eo numero fuisset,
Cic. Phil. 2, 11, 25; id. Fl. 4, 9; id. Fam. 7, 6, 1:quo in numero hi quoque fuerunt,
Liv. 39, 36 fin. — Without in:ut civium numero simus,
Liv. 4, 4, 12; 7, 30, 19; 30, 42, 9; 4, 56, 11;36, 35, 9: aliquem hostium numero habere,
Caes. B. G. 6, 6, 3; id. B. C. 3, 82, 3; id. B. G. 6, 21, 2:qui hostium numero non sunt,
Cic. Phil. 13, 5, 11; id. Brut. 20, 78:aliquo numero esse,
to be of some repute, id. Fam. 1, 10; Caes. B. G. 6, 13, 1; cf. Cic. Or. 62, 208; id. de Or. 3, 9, 33:Bambalio quidam, homo nullo numero,
of no account, Cic. Phil. 3, 6, 16:numerum aliquem obtinere,
id. Brut. 47, 175.—A part of a whole, member, category:C.omnes numeros virtutis continet,
Cic. Fin. 3, 7, 24:varium et elegans omni fere numero poëma,
id. Ac. 1, 3, 9:mundus perfectus expletusque omnibus suis numeris atque partibus,
id. N. D. 2, 13, 37:animalia imperfecta suisque Trunca vident numeris,
Ov. M. 1, 427; 7, 126:quid omnibus numeris praestantius?
Quint. 10, 1, 91:liber numeris omnibus absolutus,
Plin. Ep. 9, 38; cf. of the days of the month: luna alternis mensibus XXX. implebit numeros, alternis vero detrahet singulos, Plin. 18, 32, 75, § 325.—Hence, omnium numerorum esse, to be complete, perfect, Petr. 68:puer omnium numerūm,
id. ib. 63. And, on the contrary:deesse numeris suis,
to be deficient, Ov. Am. 3, 8, 11.—Order:D.quaecumque in foliis descripsit carmina virgo, Digerit in numerum,
Verg. A. 3, 446.—An office, duty, part:E.ad numeros exige quidque suos,
Ov. R. Am. 372:Veneri numeros eripere suos,
id. H. 4, 88; id. Am. 3, 7, 18; cf. id. ib. 3, 7, 26:verae numeros modosque ediscere vitae,
Hor. Ep. 2, 2, 143.—Musical measure, time, rhythm, harmony, numbers:2.in numerum exsultant,
Lucr. 2, 631:in musicis numeri, et voces et modi, etc.,
Cic. de Or. 1, 42, 187; Quint. 9, 4, 126:histrio si paulum se movet extra numerum,
Cic. Par. 3, 2, 26; Quint. 12, 2, 12:sit igitur hoc cognitum, in solutis etiam verbis inesse numeros,
Cic. Or. 56, 190:Isocrates verbis solutis numeros primus adjunxit,
id. ib. 52, 174:in solutā oratione... modum tamen et numerum quendam oportere servari,
id. Brut. 8, 32:multum interest, utrum numerosa sit, id est similis numerorum, an plane e numeris constet oratio,
id. Or. 65, 220:redigere omnes fere in quadrum numerumque sententias,
id. ib. 61, 208.—Hence, quamvis nil extra numerum fecisse modumque Curas, nothing out of measure, improper, Hor. Ep. 1, 18, 59.—A measure, number, in poetry:3.nam cum sint numeri plures, iambum et trochaeum frequentem segregat ab oratore Aristoteles,
Cic. de Or. 3, 47, 182; id. Or. 64, 215:numeris nectere verba,
Ov. P. 4, 2, 30; 4, 2, 5:numeros memini, si verba tenerem,
i. e. the tune, Verg. E. 9, 45:numerisque fertur Lege solutis,
Hor. C. 4, 2, 11.—A verse, in gen. ( poet.):A.arma gravi numero violentaque bella parabam Edere,
i. e. verses in heroic metre, Ov. Am. 1, 1, 1:impares,
i. e. elegiac verses, id. ib. 3, 1, 37.—Hence, nŭmĕrō (abl.), adverb., lit., measured according to number or time, i. e. precisely, exactly, just (only ante-class.; freq. in Plautus; not found in Ter. or Lucr.).Just, precisely, at the right time, on the instant: numero mihi in mentem fuit. Plaut. Am. 1, 1, 25: neminem vidi, qui numero sciret, quod scitu est opus, Naev. ap. Fest. p. 170 Müll.—B.Quickly, rapidly, soon:2.numero significat cito,
Non. 352, 16 sq.:(apes) si quando displicatae sunt, cymbalis et plausibus numero reducunt in locum unum,
Varr. R. R. 3, 16, 7. —With nimis: perfalsum et abs te creditum numero nimis, too quickly, too soon, Afran. ap. Paul. ex Fest. p. 170 Müll.: numquam nimis numero quemquam vidi facere, quam facto est opus, Turp. ap. Non. 352, 20.—In a bad sense, too quickly, too hastily, too soon:Menaechme, numero huc advenis ad prandium: Nunc opsonatu redeo,
Plaut. Men. 2, 2, 13:numero dicis,
id. Cas. 3, 5, 28; id. Mil. 5, 1, 6:o Apella, o Zeuxis pictor, Cur numero estis mortui, hinc exemplum ut pingeretis?
why have you died too soon? id. Poen. 5, 4, 102; Afran. ap. Non. 352, 26; id. ap. Paul. ex Fest. l. l.
См. также в других словарях:
singular — [siŋ′gyə lər] adj. [ME singuler < OFr < L singularis < singulus, SINGLE] 1. being the only one of its kind; single; unique [a singular specimen] 2. exceptional; extraordinary; remarkable [singular beauty] 3. peculiar; strange; odd [what… … English World dictionary
Singular — Sin gu*lar (s[i^][ng] g[ u]*l[ e]r), a. [OE. singuler, F. singulier, fr. L. singularius, singularis, fr. singulus single. See {Single}, a.] 1. Separate or apart from others; single; distinct. [Obs.] Bacon. [1913 Webster] And God forbid that all a … The Collaborative International Dictionary of English
Singular point in a curve — Singular Sin gu*lar (s[i^][ng] g[ u]*l[ e]r), a. [OE. singuler, F. singulier, fr. L. singularius, singularis, fr. singulus single. See {Single}, a.] 1. Separate or apart from others; single; distinct. [Obs.] Bacon. [1913 Webster] And God forbid… … The Collaborative International Dictionary of English
Singular proposition — Singular Sin gu*lar (s[i^][ng] g[ u]*l[ e]r), a. [OE. singuler, F. singulier, fr. L. singularius, singularis, fr. singulus single. See {Single}, a.] 1. Separate or apart from others; single; distinct. [Obs.] Bacon. [1913 Webster] And God forbid… … The Collaborative International Dictionary of English
Singular succession — Singular Sin gu*lar (s[i^][ng] g[ u]*l[ e]r), a. [OE. singuler, F. singulier, fr. L. singularius, singularis, fr. singulus single. See {Single}, a.] 1. Separate or apart from others; single; distinct. [Obs.] Bacon. [1913 Webster] And God forbid… … The Collaborative International Dictionary of English
Singular term — Singular Sin gu*lar (s[i^][ng] g[ u]*l[ e]r), a. [OE. singuler, F. singulier, fr. L. singularius, singularis, fr. singulus single. See {Single}, a.] 1. Separate or apart from others; single; distinct. [Obs.] Bacon. [1913 Webster] And God forbid… … The Collaborative International Dictionary of English
Singular — Sin gu*lar, n. 1. An individual instance; a particular. [Obs.] Dr. H. More. [1913 Webster] 2. (Gram) The singular number, or the number denoting one person or thing; a word in the singular number. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Number — Num ber (n[u^]m b[ e]r), n. [OE. nombre, F. nombre, L. numerus; akin to Gr. no mos that which is dealt out, fr. ne mein to deal out, distribute. See {Numb}, {Nomad}, and cf. {Numerate}, {Numero}, {Numerous}.] 1. That which admits of being counted … The Collaborative International Dictionary of English
The Incarnation — The Incarnation † Catholic Encyclopedia ► The Incarnation I. The Fact of the Incarnation (1) The Divine Person of Jesus Christ A. Old Testament Proofs B. New Testament Proofs C. Witness of Tradition (2) The Human… … Catholic encyclopedia
singular — singularly, adv. singularness, n. /sing gyeuh leuhr/, adj. 1. extraordinary; remarkable; exceptional: a singular success. 2. unusual or strange; odd; different: singular behavior. 3. being the only one of its kind; distinctive; unique: a singular … Universalium
singular — sin•gu•lar [[t]ˈsɪŋ gyə lər[/t]] adj. 1) extraordinary; remarkable; exceptional: a singular success[/ex] 2) unusual or strange; odd; different: singular behavior[/ex] 3) being the only one of its kind; unique: a singular example[/ex] 4) separate; … From formal English to slang